درمان‌های موضعی:

• کرم‌ها و محلول‌های ضدقارچی که به طور مستقیم روی ناخن و پوست اطراف آن زده می‌شوند. این درمان معمولاً برای عفونت‌های خفیف موثر است.

داروهای خوراکی:

• در موارد شدیدتر، پزشک ممکن است داروهای خوراکی مانند ترابنافسین (Terbinafine) یا ایتركونازول (Itraconazole) تجویز کند. این داروها به طور مؤثری عفونت را از درون بدن درمان می‌کنند.

جراحی:

• در موارد بسیار شدید یا اگر ناخن به شدت آسیب دیده باشد، ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن ناخن وجود داشته باشد.

درمان‌های خانگی:

• برخی از افراد ممکن است از درمان‌های طبیعی مانند روغن درخت چای یا سرکه سیب استفاده کنند. این روش‌ها ممکن است در موارد خفیف کمک‌کننده باشند، اما شواهد علمی کمی برای اثربخشی آن‌ها وجود دارد.