علائم عفونت ناخن پا شامل موارد زیر است:

• تغییر رنگ: ناخن ممکن است زرد، قهوه ای، سبز یا سیاه شود.
• ضخیم شدن: ناخن ضخیم تر از حالت طبیعی می شود.
• شکنندگی: ناخن شکننده و خرد شونده می شود.
• جدا شدن از بستر: ناخن از بستر خود جدا می شود.
• درد: در برخی موارد، ممکن است درد و ناراحتی در اطراف ناخن وجود داشته باشد.
• بوی بد: ممکن است بوی نامطبوعی از ناخن متصاعد شود.

دلایل بروز عفونت:

• قارچ ها: شایع ترین علت، قارچ های درماتوفیت هستند.
• رطوبت: محیط های مرطوب و گرم، مانند داخل کفش ها، رشد قارچ را تشدید می کنند.
• آسیب به ناخن: آسیب دیدگی ناخن (مانند کبودی یا شکستگی) می تواند ریسک ابتلا را افزایش دهد.
• سیستم ایمنی ضعیف: افراد با سیستم ایمنی ضعیف بیشتر در معرض خطر هستند.
• دیابت: دیابت کنترل نشده ریسک ابتلا را افزایش می دهد.

درمان:

درمان عفونت ناخن پا بسته به شدت عفونت، نوع قارچ و وضعیت سلامت عمومی فرد متفاوت است. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• داروهای ضد قارچ موضعی: کرم ها، پمادها یا لاک های ضد قارچ.
• داروهای ضد قارچ خوراکی: در موارد شدیدتر، پزشک ممکن است داروهای ضد قارچ خوراکی را تجویز کند. این داروها می توانند عوارض جانبی داشته باشند، بنابراین استفاده از آنها باید تحت نظر پزشک باشد.
• برداشتن بخشی از ناخن: در برخی موارد، ممکن است پزشک بخشی از ناخن آلوده را بردارد تا دارو بهتر جذب شود.

پیشگیری:

برای پیشگیری از عفونت ناخن پا می توان اقدامات زیر را انجام داد:

• نگهداری پاها خشک و تمیز: پاها را به طور مرتب بشویید و خشک کنید، به خصوص بین انگشتان.
• استفاده از جوراب های نخی: از جوراب های نخی و تنفس پذیر استفاده کنید.
• تعویض جوراب ها: جوراب های خود را روزانه تعویض کنید.
• کفش های مناسب: از کفش های مناسب و با تهویه مناسب استفاده کنید.
• عدم استفاده از کفش های دیگران: از استفاده از کفش های دیگران خودداری کنید.
• درمان سریع آسیب های ناخن: هرگونه آسیب به ناخن را به سرعت درمان کنید.